EERSTE STATIE
Jezus wordt ter dood veroordeeld
Wij aanbidden U, Christus, en wij loven U.
Omdat Gij door uw heilig kruis de wereld hebt verlost.
Ofschoon Pilatus geen schuld in Jezus vond, leverde hij Hem over om gegeseld te worden, waarna Hij de dood zou sterven welke moordenaars ondergingen. Hier wordt een mens tot in zijn diepste waardigheid ontkend. Hier wordt een mens een voorwerp van willekeur. Hier wordt een mens tot speelbal van meedogenloze machten en berekening.
Jezus toont ons de deugd van Dapperheid. Hij jammert niet, klaagt niet aan, Hij breekt niet. Hij bezit de moed waarmee we gevaren tegemoet treden en tevens de moed om de “tanden op elkaar” te doen bij leed en pijn. Heb ik deze deugd al ontwikkeld? Ook als ik onrechtvaardig behandeld wordt? Als mij lichamelijke of geestelijke pijn belaagt?
Mogen we beseffen, dat ook dit een kenmerk moet zijn van een christen die er werk van maakt om te groeien in het mens zijn.
Eer aan de Vader en de Zoon en de H. Geest, zoals het was in het begin en nu en altijd, en in de eeuwen der eeuwen. Amen.
Onze Vader...
Ontferm U over ons, Heer, ontferm U over ons;
God, wees ons zondaars genadig.
TWEEDE STATIE
Jezus neemt het kruis op zijn schouders
Wij aanbidden U, Christus, en wij loven U.
Omdat Gij door uw heilig kruis de wereld hebt verlost.
Jezus droeg zelf zijn kruis. Hij was gekomen met open handen en als kwetsbaar mens: zijn rug al doorploegd met striemen. Zijn Hoofd vol met geronnen bloed omwille van de doornenkroon. Nu zet hij zijn schouders onder het kruis. Onmogelijk hoe Hij zijn gebed leeft die zelf leerde: “ Vader, Uw Wil geschiede”.
Heel ons verstand en alle emoties zouden zich verzetten tegen zulk een lot. Zeggen mensen daardoor niet vaak- als het leven hard is en zwaar weegt - met boosheid: ‘Als er een God bestaat, waarom laat Hij dit toch toe!’ Dan pas blijkt of we de deugd van geloof werkelijk ons eigen hebben gemaakt.
Voor wie niet meer kan geloven of het nooit heeft kunnen oppakken, is het leven in zulke omstandigheden zinloos, zonder zin. Lijden doen we af als onzin. Alsof we nooit hebben gezien dat elk succes niet dan met pijn, inzet en offers tot stand kan komen. Dat we daarin wél geloven als het gaat om vergankelijke successen. Waarom dan niet doorgetrokken naar de eeuwige roem?
Eer aan de Vader en de Zoon en de H. Geest, zoals het was in het begin en nu en altijd, en in de eeuwen der eeuwen. Amen.
Onze Vader...
Ontferm U over ons, Heer, ontferm U over ons;
God, wees ons zondaars genadig.
DERDE STATIE
Jezus valt voor de eerste maal onder het kruis
Wij aanbidden U, Christus, en wij loven U.
Omdat Gij door uw heilig kruis de wereld hebt verlost.
Het kruis is te zwaar. Jezus bezwijkt onder het gewicht, zijn draagkracht is niet groot genoeg. Het onrecht is te groot om te torsen. Hij moet verder. Hoe? Natuurlijk voelt Hij de pijn, ervaart Hij zijn onmacht. Hij begon zijn leven in een voerbak voor het vee, nu ligt Hij als vertrapt vuil op straat.
Jezus is geen meeloper, Hij is een persoonlijkheid. Heel zijn leven zocht Hij noch eer, noch aanzien. Wanneer men Hem wilde fêteren, trok Hij zich terug. Hoe vaak had Hij al niet zijn natuurlijke IK gekruisigd? Dagelijks leefde Hij de deugd van deemoed. Dat nu had zijn moeder Hem voor geleefd vanaf het moment dat ze had geantwoord: “Zie de dienst-maagd des Heren, mij geschiede naar Uw Woord ”. Wie deemoedig is, kan dienen, zal zichzelf niet zoeken. Persoonlijkheden worden niet geboren, die komen tot leven doordat iemand werkt om zich deze deugd eigen te maken. Bidden we voor onze Paus Franciscus, dankend voor zijn persoonlijkheid en om vele volgelingen op de weg der deugden.
Eer aan de Vader en de Zoon en de H. Geest, zoals het was in het begin en nu en altijd, en in de eeuwen der eeuwen. Amen.
Onze Vader...
Ontferm U over ons, Heer, ontferm U over ons;
God, wees ons zondaars genadig.
VIERDE STATIE
Jezus ontmoet zijn bedroefde moeder
Wij aanbidden U, Christus, en wij loven U.
Omdat Gij door uw heilig kruis de wereld hebt verlost.
Niemand kan zonder zijn moeder, ook Jezus niet. Zij staat langs de weg die Jezus gaat, machteloos en biddend. Zij helpt hem de kracht te vinden het kruis te dragen. Eén oogopslag is een wereld van begrip. Samen gaan zij verder.
Dit is de meest aangrijpende ontmoeting op deze lijdensweg. Ze zijn al die jaren zo één geweest, zielsverbonden. Nu is zij voor Hem zó dichtbij, en tevens onbereikbaar. Zij op haar wijze ervaart een onmenselijke onmacht. Want welke moeder zal niet voor haar kind willen lijden? Maar: ze is er! Ooit verzuchtte Maria toen ze Jezus terugvonden als 12jarige in de tempel: “Kind, hoe kon je ons dit aandoen!” Dat was toen. Nu zien we hoe ze zelf gerijpt is. Ze weegt niet meer haar eigen verdriet, onrust, pijn. Nu is er geen klacht waarneembaar. Ze leeft ten volle de deugd van: compassie: medelijden. Het is een vreselijke gedachte dat medelijden ooit zal sterven. Zouden onze levens niet verrijkt worden als ook wij die deugd ons eigen maken?
Wees Gegroet Maria....
Ontferm U over ons, Heer, ontferm U over ons;
God, wees ons zondaars genadig.
VIJFDE STATIE
Simon van Cyrene helpt Jezus het kruis dragen
Wij aanbidden U, Christus, en wij loven U.
Omdat Gij door uw heilig kruis de wereld hebt verlost.
God zij dank zijn er niet alleen toeschouwers maar ook helpers. Dat mocht ook Jezus ervaren. Simon blijkt bereid om het vernederende kruis van Jezus mede te dragen.
Een ellendige klus, niet iets waar je als mens op zit te wachten. Zij die je bevel gaven en de directe omstanders en toeschouwers weten dat Simon gedwongen wordt. Maar enkele meters verder kunnen de toeschouwers makkelijk denken, dat ze daar een sympathisant zien mee sjorren. Zal de hoon en spot ook niet deze Simon bereiken?
Wie komt nu nog voor onze kerk, de bruid van Christus op? Wie zet de schouders eronder na alle rapporten over misbruik? God en zijn Kerk worden verbannen naar de historie, heeft niets meer met deze tijd te maken. De Kerk is een loser. Wie wil daar nog een helpende hand naar uitsteken! Waar zijn de roepingen voor priesterschap en godgewijd leven?
Wie bezit nog de geest en de deugd van toewijding? Niet alleen richting Kerk, maar ook naar alle mensen die onze aandacht, zorg en steun verdienen. Met geld is dat alles niet echt te koop.
Eer aan de Vader en de Zoon en de H. Geest, zoals het was in het begin en nu en altijd, en in de eeuwen der eeuwen. Amen.
Onze Vader...
Ontferm U over ons, Heer, ontferm U over ons;
God, wees ons zondaars genadig.
ZESDE STATIE
Veronica droogt het gelaat van Jezus af
Wij aanbidden U, Christus, en wij loven U.
Omdat Gij door uw heilig kruis de wereld hebt verlost.
Vrouwen leggen vaak een ongelooflijke moed aan de dag. In heel zijn openbaar leven kon Jezus rekenen op de hulp van vrouwen. Ook in zijn ontluistering weken zij niet van zijn zijde, zij overwinnen hun angst. Veronica is daar een voorbeeld van; zij reinigt zijn geschonden gelaat.
De vrouw bekent kleur. Net als Simon van Cyrene, maar nu uit grote betrokkenheid, vrijwillig en uit liefde. Ze onderneemt een poging het geschonden, gezwollen gelaat, vol geronnen bloed en stof, met een doek te reinigen. Verguisd, gehoond en geslagen, niets dat nog oogt. Maar zij lijkt geen last te hebben van menselijk opzicht, welke ons toch vaak parten speelt als het gaat over het geschonden gelaat van de Kerk. Wie werkt nog aan de deugd van fortitudo: moed en standvastigheid, durft kleur te bekennen ten gunste van Christus en zijn Kerk?
Eer aan de Vader en de Zoon en de H. Geest, zoals het was in het begin en nu en altijd, en in de eeuwen der eeuwen. Amen
Onze Vader...
Ontferm U over ons, Heer, ontferm U over ons;
God, wees ons zondaars genadig.
ZEVENDE STATIE
Jezus valt voor de tweede maal onder het kruis
Wij aanbidden U, Christus, en wij loven U.
Omdat Gij door uw heilig kruis de wereld hebt verlost.
Eén keer vallen is erg, twee keer vallen is vernederend. Jezus heeft deze vernedering ondergaan. Het lijden was niet meer te overzien.
Hij nam de last van de wereld op zich en moest ervaren dat ook hij zelf gedragen moest worden.
Er zijn drie vormen van kwaad: het materiele kwaad, het lichamelijke en het geestelijke. Waar anderen zich almaar rijker rekenen, gaat het vaak ten koste van anderen. Wie fysiek sterk is, kan een ander pijn doen, beheersen en onderdrukken. Wie “De Hoogmoed” leeft, maakt zich schuldig aan de ergste zonde. Deze komt rechtreeks uit de hel. Het is dé geestelijke kanker: iedere kans tot ware liefde, dienstbaarheid, tevredenheid of zelfs van gezond verstand wordt erdoor aan - en opgevreten. Om elk soort kwaad te overwinnen ging Jezus door de knieën, om vervolgens op te staan. Bidden we om de deugd van sterkte, zodat we zelf weerstand kunnen bieden aan alle verleiding.
Onze Vader....
Ontferm U over ons, Heer, ontferm U over ons;
God, wees ons zondaars genadig.
ACHTSTE STATIE
Jezus troost de wenende vrouwen
Wij aanbidden U, Christus, en wij loven U.
Omdat Gij door uw heilig kruis de wereld hebt verlost.
Anderen troosten, terwijl je zelf ten dode bedroefd bent, lijkt een onmogelijke taak. Jezus heeft, ondanks zijn lijden, nog aandacht voor de mensen buiten hem. "Ween niet over Mij, maar ween over uzelf. Weeklaag niet over wat Mij isaangedaan, maar klaag uw eigen zonden aan. Ween en jammer om de rampen die over u komen. Erken uw eigen ellende.
Soms moet je aan een ziekbed ervaren, dat de lijdende mens die je dierbaar is, jou sterkt en inspireert. Je gaat er heen om de ander nabij te zijn en te bemoedigen. Maar het is echt wel eens andersom. Ook hier wijst Jezus de goed bedoelende vrouwen de weg. Eigenlijk lijkt Hij tegen hen te zeggen: Dames, stop met deze goed bedoelde onzin. Jammer niet om mij, want jullie hebben oren maar horen niet, jullie hebben ogen maar zien niet. Jullie begrijpen het niet, omdat jullie misleid zijn. Daarom noemen jullie kwaad wat goed is en andersom.
Waar blijft de wijsheid, die inzicht geeft? Niet mijn weg is dwaas, maar die van jullie. Leef de dwaasheid van het kruis, als zegen voor de wereld. Bidden we dat Traagheid van hart en geweten verre van ons blijven.
Eer aan de Vader en de Zoon en de H. Geest, zoals het was in het begin en nu en altijd, en in de eeuwen der eeuwen. Amen
Onze Vader...
Ontferm U over ons, Heer, ontferm U over ons;
God, wees ons zondaars genadig.
NEGENDE STATIE
Jezus valt voor de derde maal onder het kruis
Wij aanbidden U, Christus, en wij loven U.
Omdat Gij door uw heilig kruis de wereld hebt verlost.
Driemaal vallen is te veel. Jezus is volkomen machteloos, hulpeloos en uitgeput. Hij kan niet meer. Hij is alleen maar pijn. Toch moet hij verder.
Driemaal is scheepsrecht¼Het is een goede vraag om over door te spreken: waarom zou ik in het hier en nu goed leven? Omdat er een oordeelsdag aankomt en ik dan “wit”, d.w.z. rein wil zijn om “staande” te blijven voor Gods rechterstoel? Of omdat ik door Jezus nú al wit mag zijn, d.w.z. zuiver en goed en niet blijf neerliggen in de zonden van gierigheid, gulzigheid, waanwijsheid, eigendunk, onkuisheid en gramschap? Deze ondeugden bezoeken ons met hun vleierij telkens weer, om ons diep in het stof te laten bijten. God oordeelt ons niet, het zijn onze stappen nu die het oordeel maken. Zoeken we de rijkdom van ons geloof te leven, door ook telkens weer uit de lauwheid van hart op te staan en het goede te doen.
Eer aan de Vader en de Zoon en de H. Geest, zoals het was in het begin en nu en altijd, en in de eeuwen der eeuwen. Amen
Onze Vader...
Ontferm U over ons, Heer, ontferm U over ons;
God, wees ons zondaars genadig.
TIENDE STATIE
Jezus wordt van zijn kleren beroofd
Wij aanbidden U, Christus, en wij loven U.
Omdat Gij door uw heilig kruis de wereld hebt verlost.
Beroofd worden van alles wat je dierbaar is, zelfs van je kleren, is de meest ontluisterende ervaring die je mee kunt maken. Jezus werd ontdaan van wat hem bescherming gaf en hem dierbaar was. Zo deelde Hij het lot van mensen die moeten leven na geweld dat zij hebben ondergaan.
Pas na de zondeval zagen de mensen dat ze naakt waren. Het zuivere zien wordt geslagen en getekend door het begeren en de wellust. De bom die het meest de vredige samenleving geweld aandoet, die mensenlevens plaagt en teistert, relaties ontwricht, is de sexbom geworden. Zelfs een bom die de schijn wekt, dat het te moeite waard is om er door geraakt te worden. Onder het motto: alles moet kunnen, brandt de ware en pure liefde op. Blijven mensen vaak achter, geslagen , getekend, in zak en as. Kuisheid, zuiverheid is van alle christelijke deugden de minst populaire. Als we al niet graag onzuiver water drinken of onzuiver voedsel eten, omdat het ons lichaam belast, waarom dan onzuiverheid in respect en liefde toegelaten?
Eer aan de Vader en de Zoon en de H. Geest, zoals het was in het begin en nu en altijd, en in de eeuwen der eeuwen. Amen
Onze Vader...
Ontferm U over ons, Heer, ontferm U over ons;
God, wees ons zondaars genadig.
ELFDE STATIE
Jezus wordt aan het kruis genageld
Wij aanbidden U, Christus, en wij loven U.
Omdat Gij door uw heilig kruis de wereld hebt verlost.
Hij werd als crimineel beschouwd en daarom als een onmens aan het kruis genageld. De mens bij uitstek wordt ontmenselijkt en teruggebracht tot een ding.
Gij hebt Mij genageld aan het kruis, Ik wil nooit meer los van u. Voor altijd heb Ik, Jezus, mij verbonden met úw kruis, groot of klein. Van wieg tot graf wil Ik, de gezalfde des Heren, met u meetrekken. Vreemd dat velen zo krampachtig en weerbarstig zich van Mij willen losrukken! Niets voor niets liet ik Mijn woord optekenen: los van mij kunt Gij niets..zoals de wijnrank geen vrucht kan dragen uit zichzelf. Of denkt ge in de schijnwereld, welke jullie bouwen, rust en vrede te kunnen scheppen, liefde en gerechtigheid? Wie God recht doet, zal ook de mensen recht doen, maar een gezegende wereld begint niet met mensenrechten. Bidden we om de deugd van trouw aan het Nieuwe, altijddurende Verbond.
Eer aan de Vader en de Zoon en de H. Geest, zoals het was in het begin en nu en altijd, en in de eeuwen der eeuwen. Amen
Ontferm U over ons, Heer, ontferm U over ons;
God, wees ons zondaars genadig.
TWAALFDE STATIE
Jezus sterft aan het kruis
Wij aanbidden U, Christus, en wij loven U.
Omdat Gij door uw heilig kruis de wereld hebt verlost.
Toen riep Jezus met luide stem: Vader, in uw handen leg ik heel mijn leven. Na deze woorden boog hij het hoofd en stierf. Iedereen sterft eens. Een christen staat door Jezus vaak oog in oog met het sterven als een volledige overgave aan God. Sterven is niet iets wat je overkomt, maar iets dat je zelf doet, aan de hand van Jezus je overgeven aan God de Vader.
De dood is niets, is maar één tel... maar de weg erheen is soms ellendig. We kennen allen mensen die ons ontvallen zijn. Mensen met een lange lijdensweg, pijnlijk, gepaard met eenzaamheid of moedeloosheid, opstandigheid of verbittering. Zeker ook als uiterlijke omstandigheden daar aanleiding toe geven: te jong naar menselijke maatstaf, ... of de wijze waarop iemand aan het einde kwam. Maar de dood dient het leven. Zoals de geboorte van Christus ,God bij de mensen bracht, zo brengt de kruisdood van Christus de mensen bij God. Dit geheim is alleen te begrijpen door de goddelijke deugden, welke zijn: Geloof, Hoop en Liefde. Bidden we daarvoor.
Onze Vader...
Ontferm U over ons, Heer, ontferm U over ons;
God, wees ons zondaars genadig.
DERTIENDE STATIE
Jezus wordt van het kruis afgenomen
Wij aanbidden U, Christus, en wij loven U.
Omdat Gij door uw heilig kruis de wereld hebt verlost.
Maria ontvangt Jezus terug. Dezelfde schoot die Hem eens heeft gebaard, is nu zijn rustplaats. Wat we zien is een terechtgestelde, die eindelijk van zijn lijden verlost is; wat we verwachten is zijn opstanding.
Wat denkt u gaat er om in Maria als zij haar kind terugkrijgt? Het drama is ten einde. Voor Jezus is het volbracht. Maar zij staat daar, moet verder. Echter, geen schreeuw van frustratie, geen bitter woord uit haar mond werd opgetekend. Is het berusting in het noodlot? Of is ze opnieuw : de Dienstmaagd des Heren, mij geschiede naar uw woord? “Zie daar uw moeder” had Jezus op het laatst gezegd. Nemen we onze toevlucht tot haar, wetend dat niets deze Moeder ontgaat en ze altijd wil helpen. Dat we vertrouwvol met haar leren omgaan, alle dagen totdat ze ook ons leven aanneemt als wij gaan sterven.
Wees Gegroet Maria...
Ontferm U over ons, Heer, ontferm U over ons;
God, wees ons zondaars genadig.
VEERTIENDE STATIE
Jezus wordt in het graf gelegd
Wij aanbidden U, Christus, en wij loven U.
Omdat Gij door uw heilig kruis de wereld hebt verlost.
Jezus rust in zijn graf, in afwachting van zijn opstanding. God, onze Vader, zal woord houden en Hem door zijn Geest op de derde dag doen opstaan. Wij allen zullen hem mogen volgen door dood naar verrijzenis. In een lang proces nemen wij afscheid van onze dierbaren die ons voorgingen in de dood, soms gebroken door verdriet. Maar het is geen afscheid voorgoed, want eens zullen wij allen opnieuw tot leven komen om voor altijd bij elkaar te zijn met de Heer in ons midden.
Mensen hebben wensen en verwachtingen ten aanzien van het leven. Ook dat ze graag oud willen worden. Natuurlijk als de volgende voorwaarden in gevuld zijn: geen ziekte, handicap of dementie, goede zorg en liefdevolle omgeving met veel begripvolle mensen. En als we dan toch moeten sterven, dan liefst zonder pijn, zomaar, in de nacht, als een kaarsje.
Laten we niet met de dood bezig zijn, wetend dat deze toch komen zal. Maar dienen we het leven, dienen we de mensen in de wereld waarin we geplaatst zijn, en we zullen leven, eeuwig leven. Ziet, ik ben met u alle dagen, want ik heb de dood overwonnen. Bidden we voor hen die ons voorgingen.
Eer aan de Vader en de Zoon en de H. Geest, zoals het was in het begin en nu en altijd, en in de eeuwen der eeuwen. Amen
Ontferm U over ons, Heer, ontferm U over ons;
God, wees ons zondaars genadig.