Wij aanbidden U Christus en loven U
omdat Gij door U kruis en verrijzenis de wereld hebt verlost.
|
Ik wil mij gaan vertroosten |
|
Al ben ik vol van zonden |
Eerste Statie
JEZUS WORDT TER DOOD VEROORDEELD
Wij aanbidden u Christus, en loven U.
Omdat Gij door uw Heilig Kruis de wereld hebt verlost.
Nu schreeuwt de uitzinnig gemaakte menigte: “ Kruisig Hem. Kruisig Hem!” Het hosanna van enkele dagen geleden is in hun hart en mond verstomd. Pilatus, eigenlijk overtuigd van de onschuld van de veroordeelde, durft geen stelling te kiezen. Hij geeft het volk zijn zin. Dus liet hij Barabbas vrij. Jezus laat hij geselen, met het oog op een kruisiging.
Overweging:
Ter dood veroordeeld
Jezus wordt onschuldig veroordeeld door Pilatus, die weet heeft van de onschuld van de man die voor hem staat. En waarom doet hij zo? Uit vrees voor het volk en zijn leiders. Bang is hij om de gunst en de sympathie te verliezen. In feite volgt hij de wens van hen die het hardst schreeuwen.
Er is veel kritiek op Christus en zijn Kerk. Schreeuwende krantenkoppen leiden het spreken van de massa, geven sturing aan de gedachte gang. Dat is geen kunst in een van God vervreemde wereld om slachtoffers te maken. Temeer omdat Gods grondpersoneel ook kan tegenvallen.
Maar als één appel in de winkel wormstekig is, zijn dan alle appels slecht? Is Jezus dan slecht omdat God ieder mens vrij laat in zijn keuzen?
Ook ons eigen oordelen en veroordelen van mensen kan ernstige schade berokkenen aan mensen en hun geestelijke gezondheid. Menig leven lijdt onder de hardheid in mensen. Zelfs man en vrouw kunnen elkaar hard afvallen, en spelen zelf tegenover derden de onschuldige.
Bidden we om eerlijkheid en de kunst om in het eigen hart te kijken.
Onze vader...
Ontferm u over ons, Heer ontferm U over ons.
O God, wees ons zondaars genadig.
Tweede Statie
JEZUS NEEMT HET ZWARE KRUIS OP ZIJN SCHOUDERS.
Wij aanbidden u Christus, en loven U.
Omdat Gij door uw Heilig Kruis de wereld hebt verlost.
Hij is niet meer ongeschonden. Soldaten hadden hun plezier gehad: bespotting, bespuwing en gehoon zijn Jezus ten deel gevallen. Maar niet nadat ze Hem met doornen kroonden. Deze hoofdwonden werden groter, naarmate men met een stok erop bleef slaan.
Zo gaat Jezus op weg, naar Golgotha.
Overweging:
Kruisaanvaarding.
Jezus neemt geen houten balk op zijn schouders, maar de zonden en de zondigheid van de mensheid. De mens, ook ik dus, Ik ben schuld, en laat Hem ervoor betalen. Hij aanvaardt deze last om mij te redden. Hij wil ons immers vrij van schulden maken. Dat is Goddelijke Liefde.
Wie alleen de menselijke liefde leeft, zoekt zichzelf. Wil ook geen extra lasten dragen, niets verdragen voor de ander,....tenzij eigen voordeel er mee gemoeid is.
In de ware liefde gaat het niet om het streven naar eigen geluk, maar zoekt er te zijn voor de ander, ondanks alle lasten die dit met zich meebrengt.
Onmenselijk soms, voor de persoon die het treft. Ondraaglijk zelfs. Totdat je leert, dat Jezus juist daarom dit koos: dat ons lijden is opgenomen in zijn lijden. Hij brengt verlichting omdat we het toch niet alleen moeten doen.
Bidden we voor hen die liefhebben en kruisdrager zijn voor
Onze vader...
Ontferm u over ons, Heer ontferm U over ons.
O God, wees ons zondaars genadig.
Derde Statie
JEZUS VALT VOOR DE EERSTE MAAL ONDER HET KRUIS.
Wij aanbidden u Christus, en loven U.
Omdat Gij door uw Heilig Kruis de wereld hebt verlost.
De straten van Jeruzalem zijn dicht opeen gebouwd. Geen wonder dat de belangstellenden Jezus direct omstuwen. De weg loopt langzaam heuvelopwaarts. Een weg, getekend door karrensporen in de kasseien. De stenen liggen onregelmatig. Jezus moet geen moeite doen om te vallen, waarbij het hout zijn volle gewicht laat gelden.
Overweging:
De eerste val
..of struikelde Jezus over iets? Zeker is dat het niet mee-valt. Maar wie hoorde Hem zeggen: “Het is nu wel welletjes geweest. Tot hier en niet verder!”?
Als ik eerlijk ben moet ik misschien wel herkennen en bekennen dat opgeven bij tegenslag mij niet vreemd voorkomt. In het leven valt het zeker allemaal niet mee!
Ik voel me vaak in de steek gelaten, niet begrepen. Ik hoopte op wat sympathie en begrip, op een woord van troost en bemoediging. In plaats daarvan schud iemand er nog een dosis ergernis overheen. Omdat ik zo stom ben, zo idioot me gedrag. Wat ik ook doe, wanneer deugt het nou eens werkelijk. Het huilen staat me nader dan het lachen. Ik heb er geen zijn meer in, zoekt het je maar uit, ik stop hiermee. Zijn we dan niet al gevallen als we gedwongen worden door de levenslast zo te denken. Ja, maar wie met Jezus leert wandelen, staat met Hem ook weer op.
Niet om krachtpatsers bidden we, maar om kracht naar
Onze vader...
Ontferm u over ons, Heer ontferm U over ons.
O God, wees ons zondaars genadig.
Vierde Statie
JEZUS STAAT OOG IN OOG MET ZIJN BEDROEFDE MOEDER.
Wij aanbidden u Christus, en loven U.
Omdat Gij door uw Heilig Kruis de wereld hebt verlost.
Wetend wat er die nacht met haar Zoon is geschied, kan Maria niet wegblijven. Overeenkomstig de voorspelling door Simeon, toen ze Jezus in de tempel aan God opdroegen, zal een zwaard haar ziel doorboren. Ze is daartoe bereid, omdat liefde voor Gods Plan en bedoeling sterker is dan menselijk lijden.
Overweging:
Daar staat zijn moeder.
God zegt zelf dat de liefde van de Moeder de grootst denkbare liefde is welke op aarde bestaat. Dit drukt Hij toch uit wanneer Hij zegt: zelfs als de Moeder haar kind vergeet, ik God, vergeet u mijn volk niet. Als gelovigen hebben we altijd twee aardse moeders, met een hemelse achtergrond.
Er is allereerst onze natuurlijke moeder, die ons het leven gaf. Haar lichaam diende voor ons als reiswieg, verschafte ons voedsel en groeikracht, bood bescherming en omringde ons dag en nacht. In alle normale situaties seinde ze vanuit haar geest ons gevoelens van liefde en warme genegenheid.
Dan is er onze Moeder de H. Kerk. In haar werden we door de doop ingelijfd, werden we omringt met Gods gaven van Vlees en Bloed en H. Geest om ons te voeden tot volwassen mensen.
Beide Moeders hebben maar een verlangen: dat het de kinderen goed mag gaan.
Er is nog een groep moeders...de geestelijke moeders, d.w.z. de religieuzen, die bedoeld zijn om aan kerk en wereld liefdevolle moeders te schenken. Het zijn vrouwen die uitgenodigd zijn onbaatzuchtig die liefde leven, welke Maria kenmerkten. Voor alle zorgende moeders danken wij en bidden wij.
Wees gegroet....
Ontferm u over ons, Heer ontferm U over ons.
O God, wees ons zondaars genadig.
Vijfde statie
SOLDATEN PLUKKEN SIMON VAN CYRENE UIT DE OMSTANDERS OM HET KRUIS TE HELPEN DRAGEN
Wij aanbidden u Christus, en loven U.
Omdat Gij door uw Heilig Kruis de wereld hebt verlost.
Simon komt uit het veld. Zwaar werk ligt achter hem. Alleen dat al is een reden om geen zin te hebben om gehoor te geven aan dit bevel. Bovendien duidt de manier van terechtstellen op een moordenaar. Om daar nog je handen vuil aan te maken? Maar hij wordt gedwongen. Dit moment ontvluchten kan niet.
Hij geeft zijn schouder, zijn krachten.
Overweging:
Aanpakken Simon!
Er zijn er genoeg die aanpakken. Als het hen zelf iets oplevert. Deze man die van zijn werk komt is moe. Hij wordt gedwongen om aan te pakken, om een veroordeelde te helpen. Hoe beschamend is het voor ons dat Jezus dit vraagt op zijn kruisweg. Dat we ook onbaatzuchtig en zonder innerlijk verlangen toch onze nek mogen uitsteken, of het ons uitkomt en aangenaam is of niet.
Vrijwilligerswerk, in kerk en maatschappij, in dienst van mensen durven gaan staan, zeker als het om-niet gaat, is deel van dit goede dienstwerk.
Met het wegvallen van het christelijke geloof sinds vele jaren zien we ook hoe de mens steeds individueler wordt, ik gericht zich gedraagt. Zou het werkelijk toeval zijn dat het verenigingsleven zo’n gebrek heeft aan leden en aan vrijwilligers?
Wie graag zich geholpen voelt door een naaste, ziet toe dat ook wij naasten hebben die misschien op ons wachten.
Onze Vader...
Ontferm u over ons, Heer ontferm U over ons.
O God, wees ons zondaars genadig.
Zesde Statie
VERONICA WIL HET GESCHONDEN GEZICHT VAN JEZUS MET EEN DOEK REINIGEN EN DAARDOOR VERLICHTING BRENGEN.
Wij aanbidden u Christus, en loven U.
Omdat Gij door uw Heilig Kruis de wereld hebt verlost.
Tot de volgelingen van Jezus behoren vrouwen, waarvan de Schrift zegt, dat ze uit eigen middelen het werk van Hem en zijn apostelen mogelijk maken. Ook nu knapt een vrouw het vuile werk op. Waarmee ze tevens ervoor uitkomt, dat ze zich niet schaamt om tot zijn volgelingen gerekend te worden.
Overweging:
Opnieuw verlichting.
Na de man Simon wordt deze gebracht door een vrouw. Veronica vraagt zich niet af of iemand van haar familie of kennissen haar bezig ziet als sympathisant van Jezus.
Wie liefheeft kent immers geen menselijk opzicht, die handelt naar de stem van het hart. Die berekent niet, die geeft.
Zouden zo weinig mensen daarom ware verlichting vinden omdat we veelal berekenend te werk gaan, onszelf rijk rekenend, waardoor het oog niet meer op de ander gericht is? Zonder het te beseffen zijn we makkelijk kort, bot, hard, onverschillig, licht geraakt, geïrriteerd, negatief, zuur en kneuterend. Logisch dat we dan de indruk krijgen dat we er alleen voor staan.
Nooit meer zou Veronica er alleen voor staan. Uit dank liet Jezus haar zijn beeltenis na. Zoals zij doen die in ware liefde of oprechte vriendschap elkaar goede gaven geven. Ook dan wisselt men een foto uit, tot blijvende nabijheid. Dat zij die Jezus nabij willen zijn, ook hun naasten niet over het hoofd zien.
Onze Vader
Ontferm u over ons, Heer ontferm U over ons.
O God, wees ons zondaars genadig.
Zevende Statie
JEZUS VALT VOOR DE TWEEDE MAAL OP ZIJN WEG NAAR DE HEUVELTOP.
Wij aanbidden u Christus, en loven U.
Omdat Gij door uw Heilig Kruis de wereld hebt verlost.
Elke stap wordt zwaarder. Gewrichten begeven het. Zijn knieën kunnen het niet meer dragen. Het gewicht is onbarmhartig, de weg onvolkomen. Simon kan dit niet voorkomen. De man van smarten zal niet alleen op het kruishout beenderen gebroken krijgen.
Overweging:
Ai ai, wat zwaar.
Wie kent het niet, dat je eerlijke verwachting, je wens, je hoop, je verlangen een flinke deuk krijgt. Je krijgt geen begrip vanuit je partner, de kinderen hebben zo de handen vol aan zichzelf dat ze niet iets te vaak afwezig zijn, mensen komen toezeggingen niet na. Iemand die collega heet te zijn gaat voor eigen eer, ziel en zaligheid. Houdt dan als mens de wens om er voor te gaan maar levend! Onbegrip en tegenwerking vragen om meer volharding dan de gezonde strijdbaarheid welke we bezitten als we een doel zien.
Wie God in zijn leven de rug toekeert, heeft het ogenschijnlijk altijd gemakkelijker. Het lijkt meer bevrediging te geven en direct plezier. Het vraagt voor het oog om minder volharding. Voor hen die wel bergop willen de top willen bereiken weten dat ze vallen. Maar weten ook sinds die weg naar Golgotha, dat Jezus met hen trekt en voor ons opstaat.
Onze Vader
Ontferm u over ons, Heer ontferm U over ons.
O God, wees ons zondaars genadig.
Achtste Statie
JEZUS TROOST DE WENENDE VROUWEN.
Wij aanbidden u Christus, en loven U.
Omdat Gij door uw Heilig Kruis de wereld hebt verlost.
Waar Jezus zwijgt tegenover zelfs zijn Moeder, verheft zich hier Zijn stem. “ Dochters van Jeruzalem, weent niet over Mij, maar weent over u zelf en over uw kinderen. Want als men zo doet met het groene hout, wat zal er dan met het dorre geschieden?” Zijn zending volbrengt Jezus ook nog in het lijden dat Hem te beurt valt.
Overweging:
Het koor van klagers wordt vermaand.
Terwijl wij blij zijn met meeleven van mensen, mondeling, per mail of middels een kaartje of zelfs een bloemetje, lijkt Jezus hier onverschillig tegenover de ach-cherm -klagende vrouwen. Hij voelde zich niet de stakker, maar wist zich gezonden om zondevergevend te lijden. Hij offert zich voor het volk. Hij heeft er alles voor over, zoals ouders voor kinderen, zoals geliefden voor elkaar, zelfs zoals mensen voor hun sport of hobby. Hij weegt zijn inzet niet, vraagt niet om medelijden.
Hij spreekt ontnuchterend: dit is voor jullie zonden. Doe daar eens wat aan! Zondig niet meer of minder. Heb eens berouw en spijt over het kwaad dat je als mens aanricht, zonder je te verschuilen achter de kollektieve schuld. Ieder doet maar, zolang de wet of de publieke opinie je niet veroordeeld. Maar is dat het leven dat God wenst?
Wees gegroet....
Ontferm u over ons, Heer ontferm U over ons.
O God, wees ons zondaars genadig.
Negende Statie
JEZUS VALT DE DERDE MAAL ONDER HET KRUIS
Wij aanbidden u Christus, en loven U.
Omdat Gij door uw Heilig Kruis de wereld hebt verlost.
De martelgang is zonder erbarmen. Toch is het niet alleen Zijn totale zwakte welke Hem laten vallen. Jezus wijst ons er woordeloos op dat Hij al eerder driemaal een knieval moest maken voor de macht van de Verleider, de Satan. Ook nu toont Hij zich sterker en boet het drievoudig verraad van Petrus uit.
Overweging:
Kan het nog erger?
Noach liet eerst een raaf los, toen twee maal een duif: drie vluchten waren nodig om daarna te ervaren; er is niet leven mogelijk.
Driemaal werd Jezus in de woestijn op de proef gesteld, driemaal weerstond Hij de listen van de Verleider die Satan heet.
De grote verlatenheid welke Petrus Hem berokkende met zijn drievoudig: ik ken Hem niet, beantwoord Jezus in Liefde: Petrus, bemin je Mij?
Jezus biedt nieuw leven aan, omdat Hij de verlatenheid tot in het diepst doorstond.
Het lijden van mensen kan ook soms een totale verlatenheid door God lijken. Dat moeten we n iet wegpraten of ontkennen. Het gaat er om begrip op te brengen voor het diepe leed dat mensen treft, wanneer ze onschuldig zijn aan dat leed. Alleen wanneer lijden als lijden wordt erkend, kan het kruis van Jezus echte troost en bemoediging schenken. Bidden we voor alle mensen in die in diepe nood, nood hebben aan goede weg begeleiders, die geen goedkope troost bieden.
Onze Vader...
Ontferm u over ons, Heer ontferm U over ons.
O God, wees ons zondaars genadig.
Tiende Statie
JEZUS WORDT VAN ZIJN KLEREN BEROOFD.
Wij aanbidden u Christus, en loven U.
Omdat Gij door uw Heilig Kruis de wereld hebt verlost.
Voor het oog van de kijklustigen brengt men Hem nog een vernedering toe. Om de naaktheid te bedekken die de gevallen mens na de zondeval bij zichzelf en zijn partner zag, ondergaat Jezus deze oneer. Opdat ook de Schrift weer vervuld zou worden waar staat dat ze dobbelden om zijn gewaad.
Overweging:
Schaamteloos...
Zetten ze Jezus te kijk. Zij die geen respect hebben, laten geen draad aan Hem heel. Ze hebben geen enkel benul noch begrip voor deze man die zich totaal wegcijfert, in dienst van de mens en de mensheid.
Het ligt voor de hand dat ook onze kerk en haar bedienaren makkelijke prooi zijn voor schaamteloos gepraat en geschrijf. Enerzijds omdat zwakte en zonde haar niet vreemd is, anderzijds omdat we leven in een wereld die zich zonder God organiseert. Overal waar we Jezus wel nog tegenkomen, zal ook de vertegenwoordiger te schande worde gemaakt.
De zonde van Adam bestond erin dat hij niet langer enkel God wilde dienen, maar zelf heer en meester wilde spelen. Pas toen ontdekte hij zijn naaktheid en schaamde zich.
In Jezus naaktheid aan het kruis wordt de oorspronkelijke staat van zondeloosheid en genade hersteld. Welzalig zij die zo er voor elkaar kunnen zijn, open een eerlijk, vrij en in liefdevolle overgave. Zalig zij die voor Jezus kleur durven bekennen.
Onze Vader...
Ontferm u over ons, Heer ontferm U over ons.
O God, wees ons zondaars genadig.
Elfde Statie
JEZUS WORDT AAN HET KRUIS GENAGELD.
Wij aanbidden u Christus, en loven U.
Omdat Gij door uw Heilig Kruis de wereld hebt verlost
Het is een misselijkmakend werk dat de beulen voltrekken. Grotere kwelling bestond er niet. Toch zegt Jezus in die momenten van kruisiging: “Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen”. Zijn lichaam kunnen ze breken. Niet zijn Geestkracht.
Overweging:
Totale onmacht..
Het teken van ons geloof wordt dit kruis waarop Jezus zich uitstrekt. Daarom is het ook voor mensen zo moeilijk dit teken te maken, zich te bekruisigen. Omdat het overgave insluit aan Gods almacht.
Wie kent niet een dierbare, die ooit in bed op het kruishout lag. Niet meer bij machte om de ledematen vrij te bewegen. Ernstige ziekte, totale verzwakking, een fataal ongeluk: je man of vrouw, je vader of moeder, je partner of kind is aan de grens van het aardse leven. Armen die konden omarmen en liefhebben, handen die vasthouden waren, die deelden of wisten te ontvangen, voeten die trappelden van vreugde en ongeduld, om nabijheid te zoeken en steun te geven.
Geen troost, pijn voor allen, en goddank dan, sinds Jezus een zegeteken dat we mogen vragen: om te zegenen met olie en wijwater. Opdat het kruis helpt de eindoverwinning en de verbondenheid te schenken.
Onze Vader...
Ontferm u over ons, Heer ontferm U over ons.
O God, wees ons zondaars genadig.
Twaalfde Statie
JEZUS STERFT AAN HET KRUIS
Wij aanbidden u Christus, en loven U.
Omdat Gij door uw Heilig Kruis de wereld hebt verlost
Heel de natuur toont hoe zwart dit moment is in de geschiedenis van de mens. Er valt immers een diepe duisternis over heel die streek. Ontzetting maakt zich meester van de omstanders. Ook van de wetgeleerden en Farizeeën. Zij beleven hoe in hun heilige tempel het voorhangsel in tweeën scheurt. God breekt met hen en maakt zichtbaar het woord van Jezus: Dit is mijn Bloed, vergoten voor het Nieuwe Altijddurende Verbond. Het oude is voorbij. Zie, ik ga iets nieuws beginnen.
Overweging:
Stil.
Onze godsdienst is niet alleen een manier van leven. Het is niet alleen een strijd tegen het kwaad en de verleider. Het is niet een kerk die waakt over de rechte leer. Het is ook een antwoord op onze grootste pijn: de dood.
Zelfs de mens die het leven niet meer ziet zitten, wil leven. De dood is in zoverre een oplossing dat iemand van vel ellende af is, waar we geen uitweg meer zien. Maar niemand wil werkelijk dood...want in onze postchristelijke cultuur spreken velen toch nog graag van de verwachting: hemel.
Jezus geeft zijn leven. Daarmee wordt Hij hoofddonor van het leven zelf.
Misschien dat gelovigen daarom de eucharistie niet moeten blijven zien als een verplichting voor de zondag. We ontvangen immers: het lichaam van Christus, als voedsel voor het leven...we aanbidden het allerheiligste...we groeten Jezus in het tabernakel...om niet de dood en de dode momenten het laatste woord te geven. Opdat hij in ons tot leven komt...dat we daar vaker bij stil blijven staan..
Wees gegroet ...
Ontferm u over ons, Heer ontferm U over ons.
O God, wees ons zondaars genadig.